..έτσι όταν το πήρα χαμπάρι.. έστω και καθυστερημένα ότι ξαναεξεδόθει.. έσπευσα να αποκτήσω το νέον του τέκνον.. ένα βιβλίο λευκό αυτή τη φορά.. με μια εικόνα ήδη γνώριμη.. και τελικά αυτή η αντίθεση.. με το πρώτο του.. αντιπροσώπευε και το κλίμα μέσα στο βιβλίο.. μια ιστορία επιστημονικής φαντασίας.. που λοιδορεί.. και την επιστήμη.. και τη φαντασία.. φωτεινό ήταν η πρώτη λέξη που μου ήλθε.. που υπέβοσκε στο μάυρο απέραντο σύμπαν.. μια αναζήτηση για το νόημα της ζωής.. που τελικά μπορεί να είναι και ένα μεγάλο αστείο.. με ανατροπές που δεν είναι αναμενόμενες.. αλλά κάπως.. δεν είναι και αναπάντεχες.. με τη ζωή να σημαίνει τα πάντα στην μοναδικότητά της.. αλλά και τίποτα στην ασημαντότητά της.. μπροστά στο άπειρο σύμπαν.. ή την άπειρη πλεονεξία.. δε θα διακινδυνεύσω να ερμηνεύσω τι ήθελε να πει ο συγγραφεύς.. αλλά εμένα με ώθησε σε αναρίθμητες σκέψεις.. και το ρούφηξα κυριολεκτικά.. σταμάτησα την ανάγνωση μόνο δύο φορές..
..αν στο τέλος του προηγούμενου είχα αναρωτηθεί "και τώρα τι;".. σε αυτό θα πω.. "περιμένω το επόμενο.."
2 σχόλια:
Πολύ όμορφο σχόλιο, ευχαριστώ.
xaxaxa παρακαλώ γιάννη μου
αλήθεια λέω.. :) :)
αντε με το καλό το επόμενο.. :) :)
την καλημέρα μου.. :) :)
Δημοσίευση σχολίου