Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012

..καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς - Χρόνης Μίσσιος


..είναι πια 27 χρόνια από την πρώτη ανάγνωση.. τό πήρα όπως συνήθως τότε.. διάβασα μερικές αράδες.. και κόλλησα.. ένα γράμμα προς ένα σύντροφο που χάθηκε νωρίς.. του διηγείται την ιστορία που έχασε.. με απλά λόγια.. με καθαρά νοήματα.. χωρίς στρογγυλάδες.. χωρίς υπερβολές.. με ένα υποβόσκον χιουμορ.. που δε ξέρω αν ήταν δικό του ή δικό μου.. σα να καθόμαστε σε κάποιο καφενεδάκι.. και μου έλεγε την ιστορία της ζωής του.. έβαλε ένα λιθαράκι.. ίσως και βραχάκι.. στο τρόπο που έβλεπα.. και ερμήνευα τις ιστορίες που άκουγα.. από τότε που άρχισα να ακούω.. πρέπει να το διαβάζω συχνότερα.. μια κι έχω αρχίσει να ξεχνώ τις πληροφορίες.. ευτυχώς δε ξεχνώ ακόμα τις επιγεύσεις των αναγνωσμάτων μου..

Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012

Υπεύθυνη Δήλωση – Βούλα Δαμιανάκου



το πήρα κατά την περσινή εξόρμηση στην κλαθμώνος.. στο σώσε ένα βιβλίο.. μεταξή αλλων.. είχα την περιέργεια να δω άλλη μια οπτική γωνία.. νόμιζα ότι θα ήταν κάπως ιστορικής φύσεως.. αλλά τελικά ήταν περισσότερο μια προσωπική ιστορία.. ίσως μαρτυρία.. έκλαψα και γέλασα στο πρώτο μέρος.. το προπολεμικό.. το μεταπολεμικό συμφωνούσε με πολλές διηγήσεις που έχω ακούσει από παιδί.. αλλά είναι δοσμένο με πολύ ήπιο τρόπο.. χωρίς μίση.. χωρίς κορόνες.. πολύ ψύχραιμο.. και μου φαίνεται πολύ αληθινό.. χωρίς να έχω τρόπο να ξέρω βέβαια.. αλλά από την ακούσια επεξεργασία που έχω κάνει μέσα στις δεκαετίες.. σχετικά με το τι μου φαίνεται πιθανό και τι όχι..